Toplulaştırmanın Karaman İlinde Sulama ve Diğer Tarımsal Faaliyetlerin Verimliliği Üzerinde Etkileri

Abstract

Tarımsal yapının: ulaşım, sulama, makine faaliyetleri vs. gibi faaliyetlere uygunluğu tarımsal üretimin verimliliği ile çok yakından ilişkilidir. Parçalanmış, dağılmış ve şekli bozulmuş arazilere sahip işletmelerde verimli bir üretimden söz edilemez. Koşullar nedeniyle araziye doğrudan
ulaşım genellikle yoktur, parçalılık nedeniyle yolda çok zaman harcanır, şekil bozukluğu makine faaliyetlerini sınırlar. Diğer yandan sulama suyuna doğrudan ulaşılamadığı için sulama işlemleri komşularla ihtilafa yol açar. Türkiye’de miras yasalarının ve geleneklerin her varisin her parselden
pay almasına imkân veren sınırsız bir parçalanma ortamı oluşturması yüzünden tarımsal yapı önemli ölçüde bozulmuştur. Karaman ilinde de tarımsal yapıyla ilgili sorunların hemen hepsi mevcuttur. Bu bölgede 1985 yılında Yuvatepe köyü toplulaştırmasıyla başlayan tarımsal yapıyı
düzenleme çalışmaları sürmektedir. Bu çalışmada, Karaman ilinde yürütülen bazı toplulaştırmalardaki toplam parsel sayısı, bir maliğe düşen parsel sayısı ve miras yoluyla oluşan
hisselendirmeler, yoldan ve kanaldan doğrudan faydalanan parsel sayıları, yol ve kanal uzunlukları ve sınır kayıpları ile ilgili toplulaştırma öncesi ve sonrasındaki değerler mukayese edilmiştir. 1985 yılından sonra toplulaştırma yapılan Yuvatepe, Bölükyazı, Kılbasan, Osmaniye ve Beydilli
ile Konya’daki bazı toplulaştırma çalışmalarından elde edilen verilere dayanılarak, arazi toplulaştırmasının Karaman’da tarımsal verimlilik ve yatırımların maliyetleri üzerindeki etkileri incelenmiştir.