Türkiye Meraları ve Mera Kanununun Getirdikleri

Abstract

Bu makalede; Meralarımızın Korunma ve kullanım durumlarının irdelenmesi, 4342 sayılı Mera Kanunu kapsamında gerçekleştirilen
çalışmalar ve sorunların tartışılması, çözümler önerilmesi amaçlanmıştır. Asırlardır süregelen ve hiçbir otlatma kuralı içermeksizin uygulanan, ağır ve zamansız otlatmalar sonucu “Mera” niteliğini kaybeden ülkemiz otlatma alanları ise son 50 yılda 12,3 milyon ha’a kadar azalmış durumdadır. Bunlara ek olarak, şehirleşme, kırsal yerleşim, tarım ve madencilik alanlarındaki talanların da katkısıyla, mera kayıpları halen de devam etmekte ve Mera Kanunu’nda yoğunlaşan yeni düzenlemeler nedeniyle, süreç ne yazık ki beklenenin aksine meralar aleyhine işlemektedir. Mera varlığımız ile çevre ve hayvancılığımız açısından bir devrim niteliği taşıyan 4342 sayılı “Mera Kanun”u, 28 Şubat 1998 tarihinde çıkarılarak, Anadolu tarihi boyunca sömürülen ve önemli bölümü Dünya’nın en fakir meraları
konumuna gelen meralarımızın korunması, bakımı ve iyileştirilmesi amaçlanmıştır. Mera Kanunu; meralarımızın tespit, tahdit ve tahsislerini kurallara bağlamış, işlemleri tamamlanan meraların ıslahını sağlayacak projeleri ve bu projeler için gerekli fonları tanımlamış, meraların ıslahını ve bu çalışmaları destekleyecek yem bitkileri tarımını geliştirecek uzmanların eğitimini ve organizasyonların oluşumunu gerçekleştirme yolunda önemli ufuklar açmıştır.