Bazı Turunçgil Genotiplerinin Yüksek pH Koşullarında Demir Kloroz Düzeyleri ile Fotosentez Aktivitelerinin Belirlenmesi

Abstract

Yüksek pH’lı koşullarda demir klorozuna duyarlı olarak bilinen turunçgillerde demir noksanlığı genç yapraklarda sararmalar şeklinde ortaya çıkmaktadır. Genç yapraklarda meydana gelen bu sararmalar, fotosentez aktivitesinin düşmesine ve bitki büyümesinde azalmaya neden olmaktadır. Bu çalışmada Yerli üç yapraklı, Rubidoux üç yapraklı, SRA 952 Maroc turuncu, Tuzcu 31-31 turuncu ve Meksika laymıgenotiplerinin yüksek pH’lı koşullarda demir klorozundan kaynaklanan renk açılmaları ile fotosentez aktiviteleri, iklim kontrollü bitki büyüme odasında kum kültüründe belirlenmiştir. Bu genotiplerde yapraklarda meydana gelen renk açılmaları SPAD metre, fotosentetik aktivite ise Florimetre ile belirlenmiştir. Yüksek pH’ nın Yerli üç yapraklı ve Rubidoux üç yapraklıda sararmalar meydana getirdiği tespit edilmiştir. (-)Fe koşullarında en düşük SPAD değeri Yerli üç yapraklı ve Rubidoux üç yapraklıda; en yüksek ise Tuzcu 31-31 turuncunun kontrol uygulamasında belirlenmiştir. PSII aktivitesi ise (-) Fe uygulamalarında en düşük olarak Yerli üç yapraklı ve Rubidoux üç yapraklıda belirlenirken, kontrollerdeki PSII aktivitesinin Tuzcu 31-31 turuncu ve Meksika laymında en yüksek olduğu saptanmıştır.