Farklı Tuz Konsantrasyonlarının Bazı Turunçgil Anaçlarının Fotosentetik Performansları Üzerine Etkileri

Abstract

Bütün dünyada olduğu gibi Ülkemizde de tuzluluk problemleri günden güne artmakta, turunçgillerde verim ve meyve kalitesini doğrudan olumsuz yönde etkilemektedir. Bu nedenle mevcut turunçgil anaçlarına alternatif olabilecek tuza tolerans gösteren anaçların belirlenmesi büyük önem arz etmektedir. Deneme materyali olarak; Sarawak bintangor, Shekwasha,
Fuzhu ve Kleopatra mandarini, anaçlarının kullanıldığı bu çalışmada; farklı tuz dozları uygulanarak yetiştirilen turunçgil anaçlarının tuz stresine toleransları, fotosentetik parametrelerin incelenmesi ile ortaya konulmuştur. Deneme sonunda anaçların fotosentetik kapasiteleri; klorofil ışıma verimliliği (Fv’/Fm’), net fotosentez miktarı [µmol(CO2 ) m2 s -1 ], terleme oranı (mmol m-2 s -1 ), stomatal iletkeniği (mmol m-2s -1 ) ve stomalar arası CO2 miktarı [µmol (CO2 ) mol-1
(hava)] saptanarak belirlenmiştir. Anaçlar üzerinde tuz stresini yaratmak amacıyla deneme süresince turunçgiller için modifiye edilmiş Hoagland besin çözeltisi ile birlikte 0, 50, 75 ve 100 mM konsantrasyonlarında NaCl uygulanmıştır. Deneme sonunda tuz uygulamalarının anaçların fotosentetik parametrelerine istatistiksel olarak önemli etkisi olduğu ortaya konmuştur. Artan tuz
dozları ile anaçların fotosentez hızları azalış göstermiştir. 100 mM tuz konsantrasyonu ile yetiştirilen Shekwasha anacında en yüksek klorofil ışıma verimliliği saptanırken aynı uygulamada en düşük ışımanın Sarawak bintangor anacında olduğu belirlenmiştir.